X X X
Wiatr w koronach drzew.
Koncert świerszcza w kominie.
Mróz puka do drzwi.
X X X
Ogień w kominku.
Nieśmiałe płatki śniegu.
Radość fotela.
X X X
Zamykam oczy…
Ty w ogrodzie brzoskwinią.
Jesień – to chwila.
X X X
Chłody jesienne.
Krople deszczu na szybach.
Lato w twych dłoniach.
Moje motto do kolejnych haiku, CZASEM zniewolonych:
CZAS TO PIENIĄDZ. UKRADŁ ZEGAREK.
X X X
Pęka sprężyna.
Zegar milczy uparcie.
Wszystko ma swój czas.
X X X
Mów do mnie czasem!
Zegary nakręcone.
Kukułka… zimą.
X X X
Czas goi rany.
Zbędne medykamenty.
Duma wskazówek.
X X X
Przyszedł czas zimy.
Serca latem gorące.
Mrozy w odwrocie.
GREK ZORBA
Świata małością
nie dosięgnę nieba
Nie zapalę gwiazd
nadziei ogromem
Zaplątany
w czarną pajęczynę krzyku nocy
niemą bielą skrzydeł aniołów
chichotem zagubionych mew
pobożnym życzeniem przetrwania
zachwytu miażdżącej katastrofy
płynę w miraż światła
morskiej latarni
Kapok słodki pomarańczą
solą morza przeżarty
do tańca wesołości
BEZ WAHANIA
Jasność
Słońce w pogoni róż rozkwitu
Ciemność
Twój szept biegnący w noc
Ciało pieszczotą odgadywane
Dzień
Ty różą święta
w słońca aureoli
Noc
Cisza spełnienia
w bukietach gwiazd
Piękno świata
zastygłe w marmurze zachwytu
niemym wahadłem
słonecznego zegara
JESIENNY
EKO – NEUROTYZM
Żółć
Brąz
Czerwień
Ostatnie liście mokre
rachitycznym podglądaniem świata
Pantomima drzew
w ukropie agonii szelestu
Płynę nad różowym majakiem horyzontu
w ostatni akord omamu
zielonego lata
To piękne trofeum – dzieło rzeźbiarza Kazimierza Rafalika, przypadło w tym roku poetce – EWIE MOSKALIK, za wiersz pt.”Rozejm”. Serdecznie gratuluję!
W tej sytuacji, nie pozostaje nic innego jak wypatrywać mojego pierścienia w następnym roku .
To bardzo piękna – /jak stwierdził Stefan Pastuszewski – przewodniczący jury /,wymagająca wysokiego kunsztu literackiego impreza, wyprzedzająca po kątem poziomu prezentowanych utworów i liczby zainteresowanych tym turniejem poetów, inne tego typu konkursy organizowane w kraju.
Mój turniejowy wiersz wybrzmiał tak:
KWAŚNY BALAST
PRZEMIJANIA
Cóż z tego że jesteś
kiedy cię nie ma
Cóż z tego że mnie nie ma
gdy jestem
Gra słów/?/
Na barkach brzemię minionych lat
Spojrzenia lustrem pogubione
Niechętna siwiźnie
uciekasz w kasztanowe odcienie
Może zapytasz
– ładnie mi w tym kolorze
Odpowiem
– ładnie
Na stole filiżanki
Kawa
z zatopioną czernią chłodu
herbata
z cytryną słów
nie wypowiedzianych
Zmęczone milczeniem dnia
wtulone w poduszkę
gwaru wspomnień
zasypiają na wargach jutra
To już jutro, o godzinie 18-tej, w Domu Kultury DĄBRÓWKA, w bistro CEZAR, poeci staną w szranki X – go, jubileuszowego Turnieju Wierszy o Pierścień DĄBRÓWKI. Formuła turniejowych zmagań jest bardzo prosta. Poeta jest obowiązany osobiście zaprezentować swój wiersz. Oceny wierszy dokona Stefan Pastuszewski, ceniony literat, krytyk, animator kultury, sekretarz generalny miesięcznika literackiego Akant. Nagrodą główną jest rzeźba w brązie – pierścień Dąbrówki, dzieło poznańskiego rzeźbiarza – Kazimierza Rafalika. Tradycyjnie, przewidziano również szereg wyróżnień.
Nie ukrywam, iż zamierzam przystąpić do Turnieju. Wiersz w pięciu egzemplarzach format A 4, złożę /zgodnie z regulaminem/- w godzinach od 16 30 do 17 30 w bistro Cezar. Tematyka utworów – dowolna.
Jak zawsze mile widziani słuchacze, gdyż zgodnie z moją sentencją: Wiersz bez czytelnika –/tutaj słuchacza/- to poeta bez wiersza.
Prowadzenie – Jerzy Grupiński.
Wstęp wolny.
Starym, dobrym obyczajem, po Turnieju, swój wiersz udostępnię na stronie, naturalnie z komentarzem dotyczącym przebiegu turniejowych zmagań.
E X O D U S
Jeszcze wczoraj
ludzie
domy
świątynie
Dzisiaj
wiatr na gruzowisku
w malignie niedowierzania
Modlitwa
ceglanym pyłem oślepiona
szuka drogi do nieba
Przeżyć
Kochać
Marzyć
Otulony nadzieją
raniąc dłonie kolczastym drutem
wędrujesz ku słońcu
NASZE
PORY ROKU
Zapach twych perfum
lata zapominaniem
Śnieżna biel czapki
przywołaniem zimy
Jesienny dzień
słońcem przebogaty
W kołysce zadumy
złotem liści wyściełanej
na poduszce tęsknoty
wiersz…
Nie budź go
Wiosenny
Ogólnopolski Konkurs toczył się mottem Bułata Okudżawy: …”ZBIORĘ WSZYSTKICH PRZYJACIÓŁ I SERCE PRZED NIMI OTWORZĘ, BO DOPRAWDY CZY WARTO INACZEJ NA ZIEMI TEJ ŻYĆ”.
Pokonkursowe wydawnictwo nosi tytuł: „OD POEZJI DO RAPU”.
Mój wiersz drukowany na stronie 49-tej, płynie następującym tekstem:
BEZ WAHANIA
Jasność
To takie proste
Słońce w pogoni róż rozkwitu
Ciemność
Twój szept biegnący w noc
Ciało pieszczotą odgadywane
D z i e ń
Ty różą w słońca aureoli
N o c
Cisza spełnienia w bukietach gwiazd
Piękno świata
zastygłe w marmurze zachwytu
niemym wahadłem
słonecznego zegara
Wczoraj, w godzinach wieczornych, miałem przyjemność uczestniczyć w gali Konkursu i przeżywać piękne chwile w sali Stowarzyszenia PRZYSTAŃ w Turku, przy ul. Browarnej 13.
Zadowolony z wyróżnienia, serdecznie gratuluję organizatorom realizacji oryginalnego projektu imprezy, która uczestnikom gali dostarczyła wiele niezapomnianych wrażeń, a laureatom i wyróżnionym ochoty do uczestniczenia w kolejnej edycji tego Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego.
P.S.
BUŁAT OKUDŻAWA! Pozostanie z nami – …DOPÓKI ZIEMIA KRĘCI SIĘ...