Zygmunt Dekiert – strona autora

Łucja Danielewska urodziła się 6 listopada 1932 roku w Poznaniu. Zmarła 23 sierpnia 2004 i spoczywa na górczyńskim cmentarzu.

Jak co roku, od lat ośmiu, jesienną porą, poeci mają możliwość stanąć w szranki Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Łucji Danielewskiej – „Słowo jak chleb”. Tegoroczna VIII edycja Konkursu, daje twórcom poetyckie szanse wypowiedzenia się na temat – OBIETNICA.

Termin nadsyłania wierszy upływa z dniem 20.11.2015.  Ogłoszenie wyników nastąpi w dniu imienin poetki –  13.12.2015r. w lokalu NASZ KLUB, Poznań ul. Woźna 10. Regulamin Konkursu łatwo znaleźć na stronie organizatora – Fundacji Wspierania Kultury im. Łucji Danielewskiej.  Nie podlega dyskusji fakt, iż ta wspaniała inicjatywa w znacznej mierze pozwala wracać do przebogatej i wartościowej twórczości damy poezji Poznania, chylić czoła przed Jej wierszem.

Mój wiersz „dotykający ” obietnicy, napisany w przeszłości – brzmiał:

PAROL

ZAGIĘTY NADZIEJĄ

Powiedziała że kocha

Miłować będzie

do grobowej deski

– Obiecała że wróci

jak wiosna po zimie

Świat różowo – niebieski

kołysany na pragnień linie

prysnął jak mydlana bańka

Obiecanki – cacanki

kochana

Zima – wiosna

Wiosna – zima

Wańka – wstańka

Tak więc OBIETNICE – to temat rzeka. Można je poetycko interpretować na nieskończenie wiele sposobów. Sądzę, iż sprostam konkursowemu zadaniu i zaistnieję w nim ciekawym, oby pięknym wierszem. Reszta w „rękach” jurorów.

Naturalnie pokonkursową refleksją, nie omieszkam się podzielić, publikując swój utwór bez względu na to, czy został zauważony, czy też nie.

Ot – taka sobie fanaberia.

Wczorajszy wieczór w Klubie Literackim – „Dąbrówka” przy Piątkowskim Centrum Kultury PSM, należał do poznańskich artystów: malarki i humanistki – dr AGNIESZKI BALEWSKIEJ – /dr AGI BALI/ i poety – MACIEJA PORZYCKIEGO. Starym, dobrym obyczajem, bohaterów spotkania scharakteryzował JERZY GRUPIŃSKI, pełniący tradycyjnie funkcję gospodarza. Prezentację dr Agi Bali rozpoczął od zapoznania słuchaczy z biografią artystki i osiągnięciami na płaszczyźnie malarsko – humanistycznej. Agnieszka Balewska w roku 1993 uzyskała dyplom z wyróżnieniem z malarstwa i rysunku na PWST w Poznaniu.  W roku 2002 uzyskuje stopień doktora nauk humanistycznych, na UAM w Poznaniu – Instytut Kulturoznawstwa. Praca doktorska pt.” Metonimia i metafora wobec artystycznego fenomenu sztuki obiektu”, zostaje wydana drukiem w Paryżu w roku 2005. Wysoka ocena twórczości artystki, przełożyła się na stypendia: Kapituły Wydziału Kultury i Sztuki w Poznaniu, Marszałka Wielkopolski, Ministra Kultury, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W dorobku malarskim dr Agi Bali znajdziemy ponad 30 zbiorowych wystaw artystycznych i 50 indywidualnych wystaw w kraju i zagranicą. Bohaterka spotkania wydała ponad 40 publikacji o sztuce, broszury m.innymi – „Ludzka choroba czyli wielki szpital świata”, tomik wierszy – „Pieśni Czarnowłosej”, cykl opowiadań – „Myśli z Laguny 2014”, dając również upust swej twórczej aktywności w promowaniu szczególnych osobowości artystycznych, pieczętując  każdorazowo swój osąd  analityczną rozprawą przedstawianą na wernisażach i w internecie. Na szczególną uwagę zasługują inicjatywy realizowane w ramach działalności „Galerii Werbalnej DUCK-TAK” powołanej do życia przez artystkę w roku 1994 i utworzonym w roku 2001 – „Studium Artystyczno – Naukowym  DUCK – ART”. Od stycznia 2015 roku, artystka współpracuje z Galerią Kreatura i z Wydawnictwem Miejskim w Poznaniu. Talent poparty fenomenalną wiedzą oraz twórczą aktywnością płynącą z wielkiej wrażliwości, to niewątpliwie źródła artystycznych sukcesów dr Agi Bali, która w sposób nad wyraz swobodny potrafi poruszać się w tajemniczych komnatach Teorii Ejdetyzmu.

Performance w wykonaniu dr Agnieszki Balewskiej, w całej rozciągłości kreowanych zdarzeń, to zaskoczenie, poruszenie i przeżywanie sztuki od nowa. Po wystąpieniu artystki, odurzeni słowem i obrazem uczestnicy spotkania, z pełną aprobatą przyjęli do wiadomości, iż – „od zawsze była sztuka” i – „oddychanie oczami” to wspaniały dar, umożliwiający  zatrzymanie na płótnie obrazu, a w wierszu słowa zatrzymanie.

Po prezentacji dr Agnieszki Balewskiej, nadeszła pora na wiersze poznańskiego poety i felietonisty, z wykształcenia psychologa – MACIEJA PORZYCKIEGO. Twórca do tej pory opublikował pięć zbiorów wierszy:  „Papierowe serwetki” /1990/, ” Lekkie obyczaje” /1992/,  „EPILOG” / 1998/ i wydany w roku 2012 tomik poezji pt. „Passim”. Po przeczytaniu kilku wierszy „starszej daty”, autor skupił się na prezentacji utworów zawartych w ostatnio wydanej publikacji, której sam tytuł w moim osobistym odczuciu, odsyła czytelnika w świat przeżywania zdarzeń zapisanych symbolicznie, skrótowo, nic nie ujmując /przy okazji/, doniosłości ich znaczeń. Ta wyrachowana wręcz poetyka decyduje o dominacji treści nad formą. Poezja Macieja Porzyckiego pozostaje w objęciach dyscypliny  gardzącej narracją, sprowadzającej wydźwięk wiersza do sugestywnej wymowy metafory, która pozwala czytelnikowi na własną, często bardzo głęboką interpretację wiersza. Słowa do maksimum skondensowanie, w żaden sposób nie przeszkadzają poecie do manifestowania wielkiego potencjału emocjonalnego, który bardzo sugestywnie przenoszony na odbiorcę utworu, pozwala sięgać szerokich horyzontów interpretacyjnych. W wierszu pt. CZYTANIE Z KART, przeżywamy sytuację, która mimo zwięzłości zapisu, zatacza szeroki krąg egzystencjalny. Czytamy :

Damy i królowie

waletują w książkach

domkach składanych

z kart

Podobnie dzieje się w wierszu – OKAZJA:

Czuję pustkę

każdy może

coś tu wnieść 

Dobrze się stało, że poeta po latach banicji powrócił na łono Klubu Literackiego – „DĄBRÓWKA”, co skrzętnie odnotował i przekazał zebranym, prowadzący spotkanie – Jerzy Grupiński.