SATYSFAKCJA
Byle jaki wiersz napisać,
to małe piwo…
Grafoman i tak powróci na tarczy.
Wiersz piękny napisać! A żywo!
Poeta wróci z tarczą.
Poecie to wystarczy.
BIBA
Poeta
dzień wita spojrzeniem zaspanym,
po nocy – wierszem przehulanej.
PEWNIK
Wszystko będzie O.K.
I tak być musi!
Licho poety nie weźmie.
Wierszem się zakrztusi.
PRZYSTAŃ
Tej wiosny
ukryję się w zieleni
Noc spędzę
w namiocie bzów
Wczesnym rankiem
dłonie w rosie zanurzę
Od snów zimą pamiętanych
odgrodzę się ciepłem
– lata oczekiwaniem
WYROCZNIA
Zbolałe echa marzeń
w półśnie zagubione
Świt strąca gwiazdy
w dnia narodziny
W tyglu szarej codzienności
chichot kolorów ciszy
Apopleksja słów
w ust niewoli
Kiedyś
głębią snu zatracona
usłyszysz
– – oczekiwanie
Ten wiersz i wiele innych zaprezentuję w czasie jutrzejszego /środa, godz. 17 30/ – spotkania z cyklu – SWOBODNA MYŚL – w kawiarni-restauracji „ESTELLA„- Centrum Kongresowe IOR, Poznań, ul. Węgorka 20/A – na wysokości POLFY. Spotkanie z moją poezją, poprowadzi poeta, bard – Krzysztof Galas, który w duecie z uroczą małżonką, przy wtórze gitary klasycznej zaprezentuje poezję śpiewaną. Wstęp wolny.
ZAPRASZAM.
ZAWIERZENIE
Ciężar wyborów…
Szale wagi życia
Przeszłość – przyszłość
Czas miniony
w klatce dokonań
na kłódkę zapominania
Przyszłość
skrzydłami wolności roztrzepotana
w bezmiar przestrzeni tajemnej
Niewolą twych ramion
– bezbrzeżna
FAUX PAS
Zgryzota wielka. On ze wstydu kona.
W miłosnym szale – pomylił imiona.
PRZESADZIŁ
Nosił lubą na rękach, nie tylko do łoża.
Kręgosłup nie wytrzymał. Taka wola boża.
CZYSTOŚĆ UCZUĆ
W sprawach łóżkowych – wielkie wymaganie…
Mężowi zlecała – pościeli pranie.
Wszystkim kobietom, bez wyjątku – najpiękniejsze życzenia, bez rajstop i goździka !!
PANACEUM
Na wszystko dobra… kobieta.
W słońcu i w deszczu – podnieta.
AMNEZJA
Pamięta głód warg, aksamitne ciało.
Tylko jej imię z pamięci uleciało.
ZDRADY ZAORDYNOWANE
Lekarz niech się schowa z receptą – niestety!
Mężczyźnie dla zdrowia, potrzebne kobiety.
PROŚBA
POEZJĄ NIESIONA
Zostań przy mnie…
Nie chcę przepaść mgłą szarości
odejść siłą
myślą
sercem
w cień okazjonalnych wspomnień
dzieła malowanego niewprawną ręką
na chybotliwej sztaludze
źle dobraną akwarelą
Wskrzeszaj
modlitwą moich wierszy
DYSPOZYCJA
Z tego snu
nie było drogi przebudzenia
Nasze cienie
deszczem rozmyte
Może ich wcale nie było …
Zapach dymu palonych liści
Skąd wiedziałaś o jesieni
Mówiłem tylko o wiośnie
Zagubiona wędrówką pór roku
na rozstajach dróg
obudź mnie
ostatniego liścia ocaleniem