NIEKONWENCJONALNA
ODPOWIEDŹ
Cień wyobrażenia
zastygł rzeczywistością
Stajesz naga pytaniem…
Odpowiadam
śladami linii papilarnych
na twych udach
piersiach
sercu
Wiersz z 2005 roku, pomieszczony w książce poetyckiej „ŁZA POMARAŃCZY”, wydanej w roku 2006.
POWRÓCISZ POGODNA
Gdy świat deszczem się wypłacze,
wiatru porywy pójdą w zapomnienie,
spojrzę na Ciebie zupełnie inaczej,
inaczej odczytam ciała Twego drżenie.
Powrócą myśli przebogate słońcem
subtelnie zdobione ornamentem ciszy.
Szepty popłyną wyznaniem gorące…
Tylko Ty je usłyszysz.
– Nikt inny nie usłyszy.
Dedykuję tym, do których ten periodyk literacki nie dociera.
Wczorajsze spotkanie w Klubie Literackim – DĄBRÓWKA- zgromadziło wielu literatów i sympatyków poezji.
Tematem przewodnim – K. I. GAŁCZYŃSKI.
„Zielona gęś” oraz wiersze przedstawiane przez uczestników spotkania, wypowiedzi doktoranta filologii polskiej UAM, Sebastiana Walczaka, żyjącego nie tylko wagą dzieł mistrza słowa lecz również ciekawą i często tajemniczą biografią Konstantego I. Gałczyńskiego -/przy cennych informacjach Jerzego Grupińskiego i Stanisława Szwarca/ uczyniło to wspomnieniowe spotkanie- wyjątkowym; „dotykaniem poety” – Jego utworów w nowej, często zaskakującej odsłonie. Czas uciekał nieubłaganie. Kolejny punkt programu – /warsztaty literackie/ – został przesunięty na następne klubowe spotkanie – konkretnie na dzień 05. 02. 2019 r. – gdzie oprócz dyskusji nad tekstami twórców nastąpi prezentacja nowej książki poetyckiej Anny Landzwójczak pt. „Bezszelestnie”. Omówienia tego literackiego wydarzenia dokona Danuta Ewa Dachtera. Jestem przekonany, że recenzja wierszy Anny Landzwójczak – /której twórczość osobiście bardzo cenię/ – będzie ciekawa, wnikliwa i ze wszech miar zachęcająca do sięgania po kolejne dzieło poetki, która wielokrotnie potrafiła zaskoczyć odbiorców pięknym wierszem.
Naturalnie – serdecznie zapraszam wszystkich kochających poezję – do Klubu Literackiego – „DĄBRÓWKA” – w dniu 05. 02. 2019 R. godz. 18 – ta.
* * *
Nienawiść…
Żyje w człowieku,
który nigdy miłości nie zaznał.
* * *
Empatia…
Wyznacznik CZŁOWIECZEŃSTWA/?/
Drogowskaz życia,
przez wicher nienawiści wywrócony.
* * *
Tylko miłość sprawia,
że potrafimy postrzegać świat
przez pryzmat radości.
POŻEGNANIE
PREZYDENTA
Chmurą białą
na skrzydłach muzyki organów
ptaki odleciały w słońca pamiętanie
Gdzie muzyka piór dobrocią płynąca/?/
Słowa złe w zły czas wypowiadane
chmur czernią spadają w morze
Fale buntem spienione
Piasek plaży w łez słoności
Dłonie staruszki pomarszczone
uwalniają słońce
w bursztynie więzione
NIEBYWAŁE
W świecie poezji
wszystko się może zdarzyć
Lazur nieba
w dzień szarością zasnuty
podróż za horyzont
na skrzydłach wiatru
czerwień maków
pośród bieli śniegu
liści błękit
na złotym kobiercu jesieni
miłość dawno temu utracona
radość dni minionych
w ramionach otwartych
strofą wiersza
TAMTE POCAŁUNKI
Taniec gwiazd
Ballada
srebrem w sentyment księżyca
Płomień ogniska
Żaru konanie
Ostatnią iskrę
chowam na szczęście
Struny gitary
stroję zmęczeniem twych warg
Dziurę w kieszeni
ceruję nicią bladego świtu
OT TAK
– PYTANIE PRZY „KSIĄŻĘCYM”
* * *
Jeżeli Świat powstał z ognia i grzmotu,
skąd na świecie człowiek na podobieństwo
chłodu i milczenia /?/
BARWY HAZARDU
Liczę cię kapitałem
w plastikowych krążkach zastygłym
ryzykiem gry na polach kolejnego dnia
zrządzeniem losu podrygującym kulistością…
Straty zapisuję zielonym atramentem ironii złudzeń
pulsem ruletki na czerwonych i czarnych polach oczekiwań
– – W niedoścignionej bieli twych dłoni dostrzegam asa z mojego rękawa
BLISKA – DALEKA
Bliska – daleka
Słodycz – gorycz
Akord kolorów tęczy
Słońce w purpurze zachodu
Zachwyt serc
Hipochondryczny ból
Rozczarowanie…
Piasek w klepsydrze
Ucieczka – powrót
Kawa
Zapałki błysk
Chwila z Tobą
– – przetrwanie
Tajemnica kobiety – żony, wciąż tajemnicą pozostaje.
Osobiście – zostanę z Tobą Anno, na następne pięćdziesiąt lat, wiedząc, że tajemnicy tej i tak nie rozwiążę.