Zygmunt Dekiert – strona autora

                GOETHE

ZMARTWIONY WIELCE

Tego dnia

byłeś głuchy na pieśń

Nie zanurzyłeś się w strofy wiersza

Piękne obrazy

pozostały poza zasięgiem twego wzroku

Ktoś inny

wypowiedział parę rozsądnych słów

– Tego dnia

     LUSTRZANE

        ODBICIE

Aby spojrzeć na siebie

– wystarczy lustro.

Spojrzeć za siebie,

wystarczy rozbić lustro

drugiego człowieka.

     *     *     *

Można kochać bez granic

i cicho jak mysz pod miotłą siedzieć.

Dobrze że są WALENTYNKI,

bo mogę Ci o tym powiedzieć.

     *     *     *

Pod słońcem, pod chmurą gradową,

dla miłości jest zawsze miejsce.

Dziś – kocham Cię WALENTYNKOWO.

Jak dnia każdego – najgoręcej.

TWOJA OBECNOŚĆ

Matce – śp. Zofii

W zakamarkach myśli

bielą Twych włosów nasyconych

spojrzenia kromkom chleba przywołane

Słowa w okowach życiowych mądrości

magią północy strącone w przepaść

pamiętania

Ciepło dłoni na policzku błogosławieństwem

przebudzenia

W zaciśniętej dłoni – serca kołatanie

Wiersz ukazał się w ostatnim numerze PROTOKÓŁU KULTURALNEGO