NOWYM ROKIEM
KOMPONOWANE
Wędrówka
po bezdrożach pragnień
Latawce tęsknot na uwięzi życzeń
minionym rokiem
– niespełnionych
Echo kolędy
na dnie butelki po szampanie
szumem muszli z dna oceanu trosk
nutami nadziei odkurzone
… nieśmiało
Czytelnikom kochającym poezję -/także moją/- życzę tym wierszem:
zdrowia, radości i optymizmu w Nowym Roku!
P.S.
Szóstka – to dopiero ocena.
Wszystkim czytelnikom, którzy odwiedzają moje wiersze, życzenia: zdrowia, szczęścia i wszelkiej pomyślności na Święta i Nowy Rok – składa ich autor, obiecując narodziny nowych utworów, które pozwolą uciec Wam od szarej rzeczywistości.
GWIAZDKA – 2021
Kolęda wybucha
świerku zielenią
ozdób kolorami…
Przyśpieszmy kroku
by zostawić za sobą
zmartwienia i troski
Dźwięczą dzwonki życzeń
– Wesołych Świąt
– Szczęścia w Nowym Roku
Niech do przyszłych kolęd
pozostanie BOSKI/!/
OCZEKIWANIE
Moje słowa
subtelnością zrodzone
krążą po orbitach wierszy
w ciągłym wirze pragnień niedosytu
Podaruj proszę
Kilka Innych Słów
Wyjdą zza parawanu grzechu
czekającego karnie w kolejce spełnienia
Spoczną w skrzyni marzeń
pośród wierszy – nienapisanych…
Błyskawicą zdjętą z chmury burzowej
przekręcę klucz w zardzewiałym zamku
– spełnienia
POZOSTAĆ SOBĄ
– MAŁPUJĄC
Masz jeszcze czas na demakijaż…
Możesz pokazać prawdziwe oblicze.
Dziś szczerość twarzy zdarza się rzadko.
Niejedna małpa ma ludzką twarz,
nie malując swych ust – pomadką.
PROGNOZY
OPTYMISTYCZNE
Słońce…
Gorączka uniesienia
karminem jarzębiny pieczętowana
Porą jesieni
otwierasz swe ramiona
nasłuchiwaniem złota wieczności
Deszcz…
Łzy szczęścia
na szybach wspomnień
Puszystość śniegu…
Biel myśli biegnącej na spotkanie ciszy
zielenią zmartwychwstania
– błogosławionej
Na łamach Gazety Kulturalnej, w numerze listopadowym, odnalazłem swój wiersz. Napisałem go pod wpływem obserwacji kolejnych dni zaprawionych esencją niezrozumienia drugiego człowieka, ślepej pogoni za karierą, pieniądzem, bezsensem wypowiedzi ludzi ze szczytów władzy, mieniących się elitą.
REALIZM
Podzielić się zachwytem
To proste jak…
Podzielić się dobrym słowem
w którym więcej uczucia niż echa myśli
zaplątanych w pajęczynie beznadziei
Dobre chęci…
Piekło ironią wybrukowane
Dzisiaj konkret asfaltu
Autostrady prosto do nieba
Pęd zachłanności na złamanie karku
by dogonić to co od dawna
– próżnością
Na zakończenie rozmyślań nad wierszem – mój aforyzm:
Autostrady łączą ludzi, ale nie sumienia.