REALIA
MITEM ZAPISANE
Ogień…
Prometeusz w sieć mitu wplątany
Wieki historii – w czas jutrzejszego dnia
Tak niewiele się zmieniło…
Trwa pieszczota gorącem zmysłów przebogata
Ogień kominka bucha ciepła głodem
Wspominaniem Prometeusza
porą jesieni dżdżystą
zimą mroźną śniegiem białą
wiele zdarzyć się może…
Do wiosny
serc przytulenie
– zwycięstwem ciepła nad chłodem
* * *
Róża płomienna
Zimne ramiona wiatru
Jutro zgaśnie kwiat
* * *
Parawany mgieł
Poranek wita rosą
Kalosze w łasce
* * *
Zmęczone słońce
Zieleń liści zmęczona
Na progu jesień
* * *
Chłody poranków
Ciepło dnia zagubione
Lato w Twych dłoniach
PODRÓŻ PODNIEBNA
Świat malowany lękiem…
Głos dzwonu nad dachami – cieniem
Nocy puste przestrzenie
łakną zachwycić się pięknem
W taką noc bez chmur – jak ta
twoje ciało moje przenika
We śnie jakaś muzyka
– dźwięki poplątane do rana
Szczęścia pragnie tak wielu
Myśl o szczęściu z wiatrem ulata
Odlećmy na kraj świata
w dal
– – na bujanym fotelu
ROMANTYZM SPOPIELONY
Ostatni Zajazd
– zamknął Sanepid
Gerwazemu odebrano klucze
Protazy paragrafem przygnieciony
Robak opuścił jabłko soczyste
Sokół
Kusy
w przyjaźni z zającem
Mrówki czmychnęły przed Telimeną
Zosia w ramionach Tadeusza – zziębnięta
Wojski sprzedał róg na bazarze
Jankielowi ukradli cymbały
Poloneza dokończyła rdza…
Ogary – nie wróciły z lasu
Stop
Hola
Hola
To zupełnie inna bajka