RSS
 

REFLEKSYJNIE – DWA RAZY

19 sty

 

R – I 

 

Biegnę wszechobecnym wrzaskiem dnia

Czernią bezkresu ciszy błogosławię noc

Nieprzespaną

 

 R – II

 

Piękna Słowa – nie kupisz

Z tomiku przepięknych wierszy

możesz tylko sprzedać nadmiar piękna

którego i tak za mało

 

 

 

 

Zostaw odpowiedź

 

 
  1. Agnieszka

    styczeń 19, 2014 o godz. 5:39 pm

    Bardzo trafione, wszak piękno Słowa a czasem i Człowieka to sprawy bezcenne. A przecież coraz mniej tych pięknych ( i ludzi i zestawień słownych)… Jedyna rada to samemu je tworzyć na swoją miarę.
    Pozdrawiam

     
    • zygmunt

      styczeń 20, 2014 o godz. 2:36 pm

      Zgadzam się z Tobą, iż coraz mniej harmonii w akordach Słowo – Człowiek.
      Dobrze się składa, że chociaż Ktoś – /mam przede wszystkim Ciebie na myśli/ -tworzy piękno, a swą błękitną wrażliwością zaraża drugiego Człowieka.
      Pozdrowienia.

       
      • Agnieszka

        styczeń 21, 2014 o godz. 6:46 pm

        Słusznie, ale gdyby nie przecież Piękno Człowieka ta wrażliwość nie znalazłaby punktu odniesienia, by emanować twórczością i zarażać.
        Pozdrawiam