BUKIET NIKIFORA
– noc
gwiazd tajemnicą
na szybie okna malowana
– świt
rosą łąk rozmazany
nasycony wilgotnym zapachem ostów
zrywam je dniem
kalecząc oddech źrenic
wielkich młyńskim kołem
w agonii strumyka
drgającego suchością kamieni
migotaniem łusek martwych ryb
Wiersz z książki – DYWAGACJE OKAZJONALNE, wyjęty z rozdziału pt. „Tym co odeszli” – Dom Wydawniczy Harasimowicz, 2008 rok.
zdzich
styczeń 23, 2021 o godz. 3:01 am
Życie wierszem pisane
……….
Tak łatwo –
życie wierszem opisać
słowami żonglować
o miłości opowiadać
na cierpienia się użalać
zaczarować magią słowa
w piękną metaforę ubrać
szczęściem przytulić
w marzeniach się zatracić
…
niespodziewaną puentą
zakończyć.
……………
Zzdzich
Pozdrawiam serdecznie Zdzisław